Tarzan, siedem dni na miłość - Dzień Pierwszy

Dzień pierwszy

KURWA!

Uciekałem przez całą dżunglę od tej pieprzonej jaskini, skacząc z liany na lianę w popłochu. Cholerne lamparty... Myślą, że jak człowiek ma spódniczkę z lamparciej skóry, to od razu jest się sexy lamparcicą... Grr..

Liany się skończyły, a skurwiele nie przestały za mną lecieć. Pobiegłem w stronę drzew i wpadłem między nie. Przeskoczyłem nad krzakami, robiąc pokaźne salto i zatrzymałem się w przysiadzie słuchając, gdzie te koty się czają.

A tak w ogóle... Jestem Tom, pseudonim Tarzan. Być może ze względu na to, że mam lamparcią spódniczkę i mięśnie, czy dlatego, że znalazły mnie małpy i wychowały na człowieka małpę... hmm...

'AGRRRR!' - Dobiegło mnie z krzaków po drugiej stronie.

Podskoczyłem normalnie. To se znalazłem czas na rozkminy życiowe, kurwa mać...!

Znów zacząłem lecieć na łeb na szyję w stronę najbliższych drzew.

Wtedy poczułem jak coś na mnie skacze na plecy i przytwierdza do ziemi. Poczułem mokry język na policzku jak wolno jest przeciągany od podbródka do skroni

- Wolny się robisz, braciszku... - wyszeptał mi do ucha mój przyjaciel, który został wychowany przez te cholerne koty, które odkąd obczaiły, że moja spódniczka jest opięta na tyłku, który kojarzy im się z ruchaniem samiczek... głupie koty.

Odwróciłem się szybko i położyłem go na plecy siadając na jego biodrach. Miał śliczne lamparcie uszka, długaśny sexy ogon i w ogóle był taki zajebisty i... oh, gdyby tylko nie był moim zwierzaczkowym bratem...

Pocałowałem go w czółko i się podniosłem, a potem pomogłem wstać Billowi, bo tak się nazywał ten sexy lamparcik ze słodkimi uszkami, które czasem chodziły jak peryskopy i z tym extra podniecającym ogonem, za który kochałem go ciągnąć i wkurzać moje młodsze maleństwo.

- Słyszałem, że Papa Lampart znalazł ci męża... - napomknąłem swobodnie, gdy już zbliżaliśmy się do mojego domu.

- E tam... Chyba jakiś z innego plemienia. Mamy połączyć rody czy coś – odpowiedział udając, że mu to zwisa, ale ja wiedziałem, że to maska. - On mieszka po drugiej stronie wyspy, raczej nie ma wyjścia, musi się ze mną ożenić. Jak mój tata każe, tak musi być. Za tydzień mam z nim ślub i w zasadzie chciałem, żebyś mnie tam zaprowadził...

Zmrużyłem lekko oczy, wziąłem kokosa, walnąłem w niego kawałkiem jakiegoś metalu, który wyrzucił ocean. Wsadziłem do środka rurkę z bambusu i podałem księżniczce.

A tak... mówiłem, że Billy jest lamparcią księżniczką? Nie?! No to teraz mówię! Wracając do meritum...

Posadziłem Billa na blat w kuchni w domku na drzewie i patrzyłem jak ochoczo pije mleczko kokosowe.

- Ale to strasznie daleko. Nie wiem czy dasz radę tyle iść... - dodał wyzywająco. Ohh... normalnie złapałbym go za tą czarna czuprynę i zaciągnął do łóżka!

- Pfff... ja się o ciebie martwiłem raczej. - Wywróciłem oczami. - To co? Jutro wyruszamy? Muszę sprawdzić tego gostka zanim wlezie ci do łóżka... chuj niemyty... - mruknąłem ostatnie słowa pod nosem.

Bill wybuchł śmiechem i pokręcił głową z politowaniem. Przytulił się do mnie i mogłem spokojnie, z chęcią objąć jego chude ciałko. Mrrr... on był taki sexy kotek...

Wtuliłem go w siebie i zacząłem przeczesywać jego włosy delikatnymi ruchami po całej długości, a były one aż do pasa. Zahaczyłem o uszko i... oh! Dane mi był słyszeć jak mruczy. Nigdy nie zrozumiesz, jak podniecające to jest dopóki sam nie podrapiesz lamparta za uszkiem. Mówię ci, jak będziesz mieć okazję – drap – orgazm gwarantowany. Tylko w zoo uważaj, bo będą się na ciebie dziwnie patrzeć. Wiesz, kraty i takie inne. Dopłynęła tu kiedyś walizka, to były jakieś gazetki i tak się dowiedziałem, co to zoo. A potem przypłynęła jeszcze jedna i tam był jeż, więc... nie mieszkam sam. Mam zwierzątko. Znaczy, ostatnio, tu, w dżungli, mam dużo zwierzątek. W końcu jestem władcą tych kilkuset hektarów. Ta... O czym to ja...? A!

- No dobra, to jutro będę po ciebie, kiciuś. Gdy słońce będzie nad horyzontem i oświeci świat pogrążony w mroku. - Pocałowałem mojego kotka w czółko i złapałem za ogonek. On był moim marzeniem...

- To co? Wyganiasz mnie? Już mam sobie iść? - Uniósł brew oblizując usta. Miał trochę mleczka w kącikach, które no jak na złość kojarzyły się mi, okropnemu zboczeńcowi, tylko z jednym.

- Chętnie potulę cię do snu o ile Papa Lampart nie będzie zły, że nie wróciłeś na noc do domu – powiedziałem, zastanawiając się, czy już powinienem się cieszyć, że zostaje, czy jednak pójdzie. - W sumie, już jest ciemno i twój tata na pewno by chciał, żebyś został w bezpiecznym miejscu... - dodałem niby od niechcenia rozglądając się po kuchni.

Zaśmiał się i złapał w dłonie moją twarz. Czułem lekko jego pazurki na policzkach. Spojrzał mi w oczy z promiennym uśmiechem.

- Jesteś najlepszym przyjacielem na świecie! - Wtulił się we mnie mocno, a ja automatycznie zachwycony przytuliłem go do siebie jeszcze mocniej. Tak na wszelki, jakby miał zamiar zwiać.

Wziąłem go na ręce i niosłem do swojej sypialni. Kicia po mleczku, to śpiąca kicia, więc wręcz zasypiał mi na rękach. Z uwielbieniem patrzyłem na jego przymknięte powieki i zmarszczony lekko nosek, a te usteczka i delikatną skórę o pięknej karnacji i nieskazitelnej cerze mógłbym oglądać przez tysiąclecia bez mrugnięcia i nigdy nie przestać podziwiać tej urody.

Położyłem go do łóżka i okryłem kołdrą. Był ubrany w szatę z lamparciej skóry. Wyglądała trochę jak sukienka, ale w sumie sam chodziłem w spódniczce, więc z niego nabijać się nie miałem zamiaru.

Przecierając twarz podążyłem do łazienki. Sam ją zrobiłem! Trochę bambusa, rynienki robiące za coś w rodzaju akweduktu i fosa na dole dawały mi swobodę i wachlarz funkcji łazienki. Prysznic, kibelek, umywaleczka. Normalnie, co tylko chcesz!

Westchnąłem ciężko. Kurwa, no i zobaczę tego gościa, co ma mieć mojego Billusia i co wtedy? No przecież szybciej faceta zabiję niż mu pozwolę dotknąć mojego Bibi! Zapowiadały się cieżkie dni wędrówki na druga stronę wyspy. Mieliśmy być sami przez kilka dni. Z jednej strony na drugą było prawdopodobnie 7 dni drogi uwzględniając 9 godzinne przerwy, które przecież były niezbędne, by się przespać, zjeść, odpocząć... znaczy... wyspać się! Nie 'przespać'! Wyspać! Uh...

Wróciłem do łóżka, położyłem się obok Billusia pod kołderką i przyciągnąłem jego ciałko do siebie. Był gorący, dużo cieplejszy niż ja, w końcu miał inną temperaturę ciała, był lamparcikiem. Z rączkami, nóżkami i z wyglądem człowieka, ale w każdym razie lamparcik. I jak by tu tego słodziaka po drodze (sam na sam!) nie przelecieć...?